مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران با اشاره به صادرات گاز ایران به پاکستان گفت قرارداد صادرات گاز ما با پاکستان به قوت خود باقی است، اما اینکه چه اتفاقی می‌افتد به اراده سیاسی دو کشور برمی‌گردد. ما خطوط لوله در سمت ایران را احداث کردیم و از این بابت مشکلی نداریم، اما اینکه چه اتفاقی می‌افتد به اراده سیاسی دو کشور برمی‌گردد.

حسن منتظرتربتی در گفت‌وگو با ایلنا، گفت که خطوط لوله در سمت ایران را احداث کردیم و از این بابت مشکلی نداریم، اما آنها هنوز خطوط لوله را در داخل کشورشان احداث نکرده و آمادگی دریافت ندارند.

از سال ۱۹۹۰ ایران قصد داشت تا از طریق پاکستان، گاز خود را به هند و چین صادر کند، اما پاکستان اجازه نداده تا گاز ایران به همسایه شرقی آنها برسد. در همین راستا، ایران خط لوله‌ای هزار و ۱۰۰ کیلومتری را در خاک خود احداث کرد تا گاز پارس جنوبی را به مرز پاکستان برساند.

در همین رابطه، محمدحسین ملائک، سفیر سابق ایران در چین گفته است اسلام‌آباد حاضر نیست گازی را که سال‌هاست خط لوله آن در ایران تا مرز این کشور احداث شده، دریافت کند، چه برسد به اینکه از این طریق گاز به چین ارسال شود.

در پی تحریم‌های بین‌المللی علیه جمهوری اسلامی، ایالات متحده نیز تلاش کرد تا پاکستان را از خرید گاز ایران منصرف کند.

اگرچه سید علی نصر، کارشناس حوزه گاز در گفتگو با مهر اظهار داشت که پاکستانی‌ها مذاکره با آمریکا را به‌منظور استثنا کردن این پروژه از تحریم‌های ایران آغاز کردند که البته نتیجه‌ای در برنداشت. آنها که می‌دیدند مسئولین سیاسی ایران به دنبال مذاکره با کشورهای تحریم‌کننده و به‌خصوص آمریکا هستند و همچنین مسئولین جدید صنعت نفت ایران توافقات قبلی را نادیده گرفته‌اند، احداث خط لوله آی پی را به تعویق انداخته و از موضع بالا برخورد کردند.

در مقابل، ایالات متحده از خط لوله گاز ترکمنستان، افغانستان و پاکستان حمایت کرده است. برخی از کارشناسان تلاش آمریکا برای حل مشکل خود با طالبان را در همین زمینه تحلیل می‌کنند.

بهمن صالحی، دبیرکل انجمن صادرکنندگان خدمات فنی و مهندسی ایران با تأکید بر اینکه عدم واردات گاز از ترکمنستان به ضرر ما بوده، در این باره گفت: «چه کسی پاسخگوی این ضرر پنهان است؟ به‌هرحال ایران خط لوله با ظرفیت انتقال ٣٥ میلیون مترمکعب گاز را ایجاد کرده بود؛ چرا نباید از این ظرفیت مناسب باتوجه‌به گستردگی شبکه داخلی انتقال خود به طرق مختلف استفاده کند؟ ایران به‌رغم اینکه در منطقه از امنیت بالایی برخوردار است؛ اما نتوانسته به‌عنوان هاب یا کریدور گازی و حتی برقی منطقه به‌خوبی ایفای نقش کند. اقدامات نادرست موجب شد تا ترکمن‌ها به‌جای استفاده از موقعیت ایران و سودآوری برای کشور از طریق سوآپ گازی، به سمت احداث خط لوله تاپی برای انتقال گاز خود از مسیر افغانستان و پاکستان بروند. چرا که ترکمنستان از منظر جغرافیایی در بن‌بست قرار دارد و ایران می‌توانست با استفاده بهینه از این محدودیت طبیعی ترکمنستان تبدیل به کریدور گازی شود.» وی ادامه داد واردات گاز از ترکمنستان حتی با وجود گازرسانی صددرصدی داخلی به مناطق شمالی کشور باید ادامه می‌یافت. چرا که باید در عین توسعه برای بی‌نیازی داخلی، ترکمن‌ها را وابسته نگه می‌داشتیم.